Piękna pora roku zachęca do malowania. W trosce o zdrowie i środowisko naturalne należy szukać produktu o jak najmniejszej ilości rozpuszczalników i ostrożnie utylizować odpady robocze.

W okresie urlopowym często wracamy do czasu malowania. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na przemalowanie mebla, ściany, roweru czy okiennicy, w Twoim najlepszym interesie jest staranny dobór produktów. Należy szczególnie uważać na bardzo stare garnki leżące w piwnicy lub garażu, ponieważ wiele z nich zawiera substancje chemiczne, które są obecnie porzucone lub ograniczone z powodu ich toksyczności lub szkodliwego wpływu na atmosferę. W ostatnich latach producenci farb przeprojektowali dużą część swojej linii produktów, aby oferować produkty zawierające mniej lub bardzo mało „rozpuszczalników organicznych”, znanych również jako LZO (lotne związki organiczne). Woda jest używana przede wszystkim jako rozpuszczalnik w coraz większej liczbie farb, a jej wydajność w zakresie trwałości i odporności jest dość porównywalna. Tak więc, przed zakupem słoika z kolorem, lakierem, plamą lub lakierem, dowiedz się, czy rynek oferuje produkt „bezrozpuszczalnikowy”, ponieważ ma on podwójną zaletę: nie wydziela żadnych mdłości zapachowych i pozwala na płukanie szczotek wodą.

Chemia naftowa syntetyzuje wiele molekuł, które mogą łatwo odparować w powietrzu – a więc LZO – i mogą być stosowane jako rozpuszczalniki w farbach. Rozpuszczalniki te są odpowiedzialne za zapach, który emanuje z garnków i świeżo malowanych powierzchni. W rzeczywistości rozpuszczalniki pełnią rolę przejściową: są używane do rozpuszczania różnych składników farby (żywice, spoiwa, pigmenty, wypełniacze, dodatki itp.) oraz do wspierania ich dobrego rozprowadzania pod pędzlem. Nie reagują one chemicznie z tymi składnikami: ich rolą jest właśnie odparowanie, aby umożliwić im łączenie i suszenie.

Opary lotnych związków organicznych są niezdrowe do oddychania: są toksyczne w różnym stopniu, a dla niektórych nawet rakotwórcze. Większość z nich jest również łatwopalna. Malowane przedmioty mogą wydzielać lotne związki organiczne przez wiele miesięcy. Ponadto w słoneczne letnie dni opary LZO oddziałują z tlenkami azotu pochodzącymi z ruchu samochodowego, tworząc „zły” ozon (O3) na małych wysokościach: jest to letni smog, który kłuje oczy, atakuje drogi oddechowe i powoduje wypadki sercowo-naczyniowe. LZO działają również na dużych wysokościach – ale na odwrót: sprzyjają niszczeniu „dobrej” warstwy ozonowej, która chroni żywe istoty przed niebezpiecznym promieniowaniem ultrafioletowym Słońca.